Incredible wildlife

In de nacht van 8 op 9 februari zijn we aangekomen in Nieuw-Zeeland, veilig geland in Christchurch op een landingsbaan zonder hobbels.... De nacht hebben we doorgebracht in een motel in de stad, waar we veilig en zonder enig beving van de aarde hebben geslapen, de dag ervoor waren er weer 4 naschokken geweest.

De volgende dag konden we onze camper halen waar we NZ mee gaan door crossen!! Bij Apollo krijgen we van Andy (ook alweer uit Duitsland) een grote camper en een uitleg van ongeveer een uur.... vermoeiend en blijft natuurlijk weinig van hangen, maar er zitten goede boekjes bij.
We besluiten de eerste dag meteen ons schema aan te passen, omdat in Queenstown het weer erg slecht is gaan we naar Dunedin, dus ons schema precies andersom dan we van plan waren. Het betekent wel meteen een lange rit, maar de wegen in NZ blijken veel beter dan die van de Aussies en we mogen wel 100 km rijden op de snelweg (geen dubbelbaans helaas) dus de gang zit er meteen lekker in. Ook NZ heeft de nodige McCafees, dus onze koffie krijgen we hier onderweg ook gelukkig.
Na een rit van 5 uren, incl het doen van boodschappen onderweg, komen we aan in Dunedin en checken we in bij een Top10 vakantiepark waar we onze camper kunnen stallen. Het blijken erg complete parken te zijn, waar zelfs volledige keukens en super goede douches zijn.... hadden we dus niet nodig gehad in onze camper ;-), nou ja wel voor de nacht plasjes natuurlijk.
Bij de receptie hebben ze goede voorstellen voor de uitstapjes te plaatse en we besluiten de volgende dag een chocolade en wildlife tour te doen.

De volgende ochtend slapen we uit en gaan dan met de bus naar de stad, de camper laten we staan, is toch wel zo handig. In de stad meteen op zoek naar de Cadburry fabriek om daar een tour te doen en chocolade te ruiken, zien, proeven en krijgen!! Erg leuk om te doen, deze ruim 1 uur durende rondleiding door een enthousiaste jonge gids, we zien het hele proces, krijgen allerlei dingen mee en te proeven en zelfs vloeibare chocolade in bakjes blijkt overheerlijk te zijn, ronduit genieten dus!!

Om 3 uur moeten we terug zijn op ons park, omdat we dan opgehaald worden voor de wildlife tour. We gaan in een bus met chauffeur Sean en gids Suzanne op weg naar de Otago Peninsula om daar de lokale fauna te zien en het beloofd een geweldige dag te worden volgens onze begeleiders. Onderweg naar de 1e stop pikken we nog een echte Maouri vrouw op, met een traditionale tattoo op haar onderkaak, die met ons meegaat voor een speciale missie waar we later achterkomen. Zij is zelf gids op het Albatros centrum en heeft inmiddels vele prijzen gewonnen.

De 1e stop is het Albatros centrum en omdat het een druilerige en winderige dag is zien we 6 van deze machtige vogels vliegen. Ze hebben een spanwijdte van wel 3 meter en hangen gewoon in de lucht, ze zweven echt. De tieners zijn bezig om een partner te vinden, dus ze vliegen lustig rond de plaats waar we ze kunnen zien. Het aantal van 6 is erg hoog en ongewoon, dus meteen al een goed begin. In het centrum kunnen we even bijkomen van de kou en een warm broodje eten voor het vervolg van onze trip.

We trekken verder door het ruige landschap en komen zelfs over gravel paden op weg naar onze bestemming. De maatschappij (Elm Wildlife Tours) waar we mee zijn blijkt een contract met een lokale boer te hebben, zodat ze op stukken van de kust kunnen komen die voor anderen onbereikbaar zijn. Met het geld zorgen ze er dan voor dat de beesten een grotere leefomgeving krijgen, omdat ook deze dieren bedreigd worden met uitsterven, vooral de zeeleeuwen.

Als we aankomen op onze bestemming worden we in verschillende groepen verdeeld en wij gaan met Suzanne de tocht doen. Eerst moeten we van een berg naar het strand beneden lopen en meteen al zien we 4 zeeleeuwen op het strand met elkaar bezig, het blijken 4 mannetjes die wat aan het dollen zijn. Een andere groep is er al en loopt er op erg korte afstand van. Wij zien tijdens onze tocht naar beneden meteen een 'yellow-eyed penguin', wat direct een super gevoel geeft. Bijna op het strand blijken er ook nog kleine blauwe pinguins in hun nest te zitten. Omdat ze onder de grond zitten kunnen we ze moeilijk zien, maar ze zijn erg leuk en klein!!
Op het strand zien we een zeeleeuw met een zeehond liggen en we lopen langs de groep van 4, terwijl er in de golven nog meer zeehonden zijn. We zien tijdens de tocht in totaal 9 zeeleeuwen van de +/- 100 die er leven, een erg hoog percentage volgens Suzanne. De zeeleeuwen zijn echt machtige beesten en je moet ze bij het passeren recht in de ogen kijken, dan doen ze niks.... dus dat doen we dan ook braaf!!

We lopen door over het strand en zien de eerste pinguin waggelend uit de golven komen, wat een geweldige ervaring om dit van dichtbij te zien, echt super!! Ze zijn ongeveer 70cm hoog en surfen richting strand, dan gaan ze staan en hopen dat er geen golf komt die hun omgooit, anders herhaalt het tafereel zich tot ze echt het strand op kunnen lopen. Ze blijken een pad omhoog te lopen naar hun nachtplaats en tijdens deze wandeling blijven ze regelmatig staan om op adem te komen, dan strekken ze de vleugels (flappers) om af te koelen, erg mooi om te zien. We lopen naar boven om vanuit een uitkijkplaats een aantal jogkies te zien, die daar 3 maanden veel eten krijgen voordat ze zelf de zee in kunnen. Al met al zien we zeker 20 pinguins, uniek!!

Na dit spektakel lopen we terug over het strand tussen de zeeleeuwen door. We komen er nu achter wat de missie van Mary is, er ligt een dode Albatros waar ze een Maouri ritueel mee doet. Daarna doet ze voor ons een uitleg en verhaal en als afronding een Mauori lied voor de ziel van de ALbatros. Zonder meer indrukwekkend en iets wat je niet zomaar meemaakt, UNIEK. Mary geeft ons nog de volgende woorden mee; Love, Trust & Peace. Dit zorgt ervoor dat de wereld in harmonie en zonder oorlog kan leven.

Terug de berg op komen we nog een pinguin jong tegen met 1 van de ouders, we zien vlak voor onze ogen hou het jong eten krijgt, weer een uniek schouwspel.

Terug bij de bus moeten we nu de andere kant van de berg af waar we de zeehonden kolonie vinden. Meer dan 100 van deze donzige beesten bij elkaar. Een duidelijke verdeling; de jonkies in een zwembad aan het spelen samen, iets oudere in een groter zwembad en de volwassenen vor op de klif en in het water om eten te zoeken. Deze zeehonden (fur-seals) zijn groter dan de zeehonden in Nederland maar kwa uiterlijk wel vergelijkbaar. Daarna moeten we terug lopen naar de bus en worden we moe, maar erg voldaan weer terug naar onze accommodatie gebracht.

Inmiddels hebben we met Suzanne zo een leuke band gekregen dat we met haar die avond een Ierse pub bezoeken en voor de volgende avond een etentje en wat drinken doen met haar vrieden. Ook dit is weer erg gezellig en we kunnen dan ook tevreden Dunedin vaarwel zeggen op weg naar Te Anau (en Milford Sound)