Christchurch en het noorden van het zuideiland.
Door: barthans
Blijf op de hoogte en volg Hans
23 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Christchurch
op 18 februari rijden we naar Christchurch, de stad die op 22/02/2011 door een 6.1 aardbeving is getroffen, nu bijna een jaar geleden.
We checken in op een top 10 camping net buiten het centrum.
Nog bijna dagelijks wordt de stad getroffen door naschokken van deze vernietigende natuurramp die 183 levens heeft geëist en voor ongeveer 24 miljard aan schade opleverde!!!
De Nieuw-Zeelanders voelen zich een beetje vergeten bij deze ramp, de stad ligt er dan ook nog steeds stil bij en een groot gedeelte van het centrum is onbereikbaar, zelfs nu een jaar na de beving is de ontmanteling van vele gebouwen nog lang niet klaar en duurt het waarschijnlijk nog vele jaren voordat deze stad de ramp te boven is.
We hebben gezien wat we wilden zien en de volgende dag rijden we al door naar Kaikoura alwaar we whalewatching ( zogenaamde sperm whales: jonge mannetjes die uit de zogenaamde kudde gehouden worden en zich voor de kust van Nieuw Zeeland zich voeden met krill!) zouden gaan doen...jammergenoeg is het weer uitermate slecht, het waait hard en regent daarbij ook onophoudelijk. Ook de temperatuur laat te wensen over, met ongeveer 12 graden rond 12u is het uitermate koud. Aangekomen bij het centrum horen we dan ook dat de tours niet doorgaan.
Het is nog redelijk vroeg en besluiten daarom door te rijden naar Richmond, vlak bij het beroemde Abel-Tasman National Park. Via bergweggetjes rijden we het eind van de middag Richmond binnen. Het weer is hier duidelijk veel beter, minder regen en de temperaturen zijn ook veel hoger, 23 graden. We checken in en koken lekker pasta waarna we een biertje doen in de plaatselijke kroeg. De vogende morgen al vroeg naar Kaiteriteri alwaar we zullen kijken wat we kunnen boeken om het Park te gaan bekijken. We nemen een ijsje met heerlijke nootjes en dan....krak....een stuk van Hans zijn kies af!...K.U.T....In Motueka vinden we een tandarts die hem de volgende ochtend om half 9 kan helpen. Gelukkig weinig pijn en we besluiten een rondrit met de camper te doen naar het park en wandelen daar een stukje van de Queen Elisabeth track en boeken een tour met een boot langs het park voor de volgende dag. Het weer blijft goed en ook de volgende dag schijnt de zon veel. De tandarts blijkt uitermate vriendelijk en gelukkig is Hans niet de enige Nederlander, buiten hem is er nog een Nederlandse klant en is de assistente ook een Nederlandse...dat geeft vertrouwen. Na een half uurtje is het geklaard en ziet de kies er zonder centje pijn weer mooi uit!
Om half 11 worden we op de boot verwacht en doen we een trip langs het Abel Tasman park met verschillende stops, wij stappen uit bij de 4 de stop en lopen een stuk terug langs datzelfde Queen Elisabeth track, best mooi, best hard werken ook! Na anderhalf uur (geloof het of niet maar er stond ruim 2.15u voor!!) komen we aan op het strand waar we weer worden opgepikt. Een heerlijke dag en het laatste stukje worden we in het zonnetje lekker rozig.......
De laatste volle dag op het zuidereiland is aangebroken, vandaag rijden we naar Picton waar we morgen met de ferry over zullen varen naar het Noordereiland. Het regent weer onophoudelijk...bluhhhhhh.....en net als in Australie horen we nu dat het gebied wat we 2 dagen geleden hebben bezocht nu te maken heeft met overstromingen. meer dan 200 mm regen in een paar uur. Picton is een klein havenplaatsje waar verder weinig te doen is, op de camping worden we door volgens ons miljoenen krekels opgewacht die de eerste uren onophoudelijk keihard geluid produceren. Naarmate de avond vordert wordt het stiller...De 22ste is de dag van de overtocht en ook de dag van de aardbeving, tijdens het inladen om 12.52 wordt er 2 minuten stilte in acht genomen voor de slachtoffers...indrukwekkend stil is het op de boot, alleen 1 klein kind horen we huilen tussendoor.
En ja hoor, wat zien wij...voor ieder die ons eerdere verhaal van Milford Sound heeft gelezen weet nu al waar het naar toe ga...het gezin met de 2 kids waarvan de kleinste tijdens een busrit onze hele dag heeft verpest staat ook op deze boot...de wereld is dus erg klein!!
Noordereiland...HERE WE COME....
We checken in op een top 10 camping net buiten het centrum.
Nog bijna dagelijks wordt de stad getroffen door naschokken van deze vernietigende natuurramp die 183 levens heeft geëist en voor ongeveer 24 miljard aan schade opleverde!!!
De Nieuw-Zeelanders voelen zich een beetje vergeten bij deze ramp, de stad ligt er dan ook nog steeds stil bij en een groot gedeelte van het centrum is onbereikbaar, zelfs nu een jaar na de beving is de ontmanteling van vele gebouwen nog lang niet klaar en duurt het waarschijnlijk nog vele jaren voordat deze stad de ramp te boven is.
We hebben gezien wat we wilden zien en de volgende dag rijden we al door naar Kaikoura alwaar we whalewatching ( zogenaamde sperm whales: jonge mannetjes die uit de zogenaamde kudde gehouden worden en zich voor de kust van Nieuw Zeeland zich voeden met krill!) zouden gaan doen...jammergenoeg is het weer uitermate slecht, het waait hard en regent daarbij ook onophoudelijk. Ook de temperatuur laat te wensen over, met ongeveer 12 graden rond 12u is het uitermate koud. Aangekomen bij het centrum horen we dan ook dat de tours niet doorgaan.
Het is nog redelijk vroeg en besluiten daarom door te rijden naar Richmond, vlak bij het beroemde Abel-Tasman National Park. Via bergweggetjes rijden we het eind van de middag Richmond binnen. Het weer is hier duidelijk veel beter, minder regen en de temperaturen zijn ook veel hoger, 23 graden. We checken in en koken lekker pasta waarna we een biertje doen in de plaatselijke kroeg. De vogende morgen al vroeg naar Kaiteriteri alwaar we zullen kijken wat we kunnen boeken om het Park te gaan bekijken. We nemen een ijsje met heerlijke nootjes en dan....krak....een stuk van Hans zijn kies af!...K.U.T....In Motueka vinden we een tandarts die hem de volgende ochtend om half 9 kan helpen. Gelukkig weinig pijn en we besluiten een rondrit met de camper te doen naar het park en wandelen daar een stukje van de Queen Elisabeth track en boeken een tour met een boot langs het park voor de volgende dag. Het weer blijft goed en ook de volgende dag schijnt de zon veel. De tandarts blijkt uitermate vriendelijk en gelukkig is Hans niet de enige Nederlander, buiten hem is er nog een Nederlandse klant en is de assistente ook een Nederlandse...dat geeft vertrouwen. Na een half uurtje is het geklaard en ziet de kies er zonder centje pijn weer mooi uit!
Om half 11 worden we op de boot verwacht en doen we een trip langs het Abel Tasman park met verschillende stops, wij stappen uit bij de 4 de stop en lopen een stuk terug langs datzelfde Queen Elisabeth track, best mooi, best hard werken ook! Na anderhalf uur (geloof het of niet maar er stond ruim 2.15u voor!!) komen we aan op het strand waar we weer worden opgepikt. Een heerlijke dag en het laatste stukje worden we in het zonnetje lekker rozig.......
De laatste volle dag op het zuidereiland is aangebroken, vandaag rijden we naar Picton waar we morgen met de ferry over zullen varen naar het Noordereiland. Het regent weer onophoudelijk...bluhhhhhh.....en net als in Australie horen we nu dat het gebied wat we 2 dagen geleden hebben bezocht nu te maken heeft met overstromingen. meer dan 200 mm regen in een paar uur. Picton is een klein havenplaatsje waar verder weinig te doen is, op de camping worden we door volgens ons miljoenen krekels opgewacht die de eerste uren onophoudelijk keihard geluid produceren. Naarmate de avond vordert wordt het stiller...De 22ste is de dag van de overtocht en ook de dag van de aardbeving, tijdens het inladen om 12.52 wordt er 2 minuten stilte in acht genomen voor de slachtoffers...indrukwekkend stil is het op de boot, alleen 1 klein kind horen we huilen tussendoor.
En ja hoor, wat zien wij...voor ieder die ons eerdere verhaal van Milford Sound heeft gelezen weet nu al waar het naar toe ga...het gezin met de 2 kids waarvan de kleinste tijdens een busrit onze hele dag heeft verpest staat ook op deze boot...de wereld is dus erg klein!!
Noordereiland...HERE WE COME....
-
23 Februari 2012 - 11:24
Rick Somsen:
Haha!
Geweldig, weer dat huilende kind, haha!
Wat zullen jullie daarvan balen. Maar het was erg grappig om te lezen.
Geniet nog van jullie reis.
Hier alles prima.
Het lijkt of de lente er al aan zit te komen, heerlijk! Niks geen sneeuw of ijs meer.
Tabee!
Rick X -
23 Februari 2012 - 14:00
Franca:
Hè lieverds, dat was weer een mooi verhaal! Heerlijk al die avonturen, al zijn sommigen voor jullie minder leuk (tandartsen en huilende kinderen, bleh!). Wij gaan morgen op ons eigen avontuur: de Beekse Bergen! Wat minder ver weg maar zeker zo wild, ha ha! Jullie dochter heeft er heel veel zin in!! Dikke knuf uit Alkmaar, XXXjes. -
23 Februari 2012 - 17:52
Marije:
Dit was toch echt jullie kans om dat kind ' oepsie per ongeluk' overborod te kieperen. Valt me dan weer tegen ;-)
Hopen dat het weer meevalt!!
geniet er nog even van, xx
-
24 Februari 2012 - 04:41
Belinda:
Wow, prachtige foto van lake pukaki! Gezwommen?
Dit is toch wel een wow-reis hoor. Kan ik straks bijna niet tegenop...
Tût, belinda -
24 Februari 2012 - 07:43
Marjon:
Mannen!! Heerlijk verhaal! Wat balen dat het weer zo slecht was... Niet leuk die regen.. Hopelijk op Noord wat beter! Gaan jullie het Waimangu Volcanic Valley Park ook bezichtigen? is echt de moeite waard!
GENIET GENIET GENIET!!!
Hier in NL is het zomaar koud... Brrr....
Liefs Marjon -
24 Februari 2012 - 20:56
Gertrud:
Hoi,
Zo te zien vermaken jullie je nog wel ff...
Veel plezier nog met de laatste loodjes!!!
groetjes gertrud -
25 Februari 2012 - 13:21
Harma:
Hey Schatten,
Tijd gaat snel zeg! Nog even en jullie zijn weer in NL.
Geniet er nog maar van!!! Laatste week voor Thailand nu dacht ik?
Ik verwacht jullie na 2 weken Thailand helemaal bruin aangebakken terug hoor en dan is het ook hoognodig tijd voor een biertje!!!!
Hopelijk achtervolgt dat gezin met huilend kind jullie niet naar Thailand hahahahaha!!!
Have fun!!!
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
